Kochani Bracia i Siostry. Przeżywamy Rok Liturgiczny pod hasłem: Oto wielka Tajemnica Wiary, dlatego też w sposób szczególny koncentrujemy się na Eucharystii, która jest źródłem miłości i jedności naszego Zbawiciela z nam.

W dzisiejszym naszym rozważaniu, pragnę podjąć refleksję nad Komunią św. duchową zwaną również Komunią pragnienia oraz przyjmowaniu Komunii świętej na rękę. Samo łacińskie słowo „communio” tłumaczy się jako „zjednoczenie”, „połączenie”, „więź”. Komunia św. jest więc zjednoczeniem z Chrystusem. Św. Jan Paweł II w encyklice o Eucharystii napisał: “W Eucharystii znajduje swój kres wszelkie ludzkie pragnienie, ponieważ tu otrzymujemy Boga i Bóg wchodzi w doskonałe zjednoczenie z nami. Właśnie dlatego warto pielęgnować w duszy stałe pragnienie Sakramentu Eucharystii. Tak narodziła się praktyka “komunii duchowej”, szczęśliwie zakorzeniona od wieków w Kościele i zalecana przez świętych mistrzów życia duchowego. Św. Teresa od Jezusa pisała: “Kiedy nie przystępujecie do komunii św. i nie uczestniczycie we Mszy świętej, najbardziej korzystną rzeczą jest praktyka komunii duchowej… Dzięki niej obficie jesteście naznaczeni miłością naszego Pana”.

Podobnie jak poprzez Komunię św. sakramentalną kiedy to uczestniczymy we Mszy św. i przyjmujemy Ciało Chrystusa do naszych serc, tak i przez Komunię św. duchową następuje w nas obfite pomnożenie łaski Bożej. Komunia św. duchowa to wzbudzenie w sobie gorącego pragnienia przyjęcia Pana Jezusa w Komunii św. i połączenia się z Nim. To wędrówka naszym sercem do kościoła, gdzie w tabernakulum przebywa nasz Pan. Tam, gdzie świeci czerwona lampka, obecny jest rzeczywiście i substancjalnie nasz Pan Jezus Chrystus z Bóstwem, Duszą Ludzką i Ciałem ukryty pod postacią chleba.

Moi Kochani! Wiemy, że przez wiele wieków wierni przyjmowali Komunię św. sakramentalną tylko kilka razy w roku, a zazwyczaj na Mszy św. przyjmowali Komunię św. duchowo. Jedynie kapłan spożywał Najświętszy Sakrament, a wierni łączyli się duchowo z intencją kapłana. Przez to również zdobywali wiele łask. Z czasem jednak Kościół podkreślił Komunię sakramentalną wiernych i dziś tak wielu z nas przyjmuje Komunię św. na każdej Mszy św. – kiedy jesteśmy w stanie łaski uświęcającej.

Często więc – w naszych codziennych czynnościach – przenośmy się duchem przed tabernakulum, by wielbić Boga ukrytego w Najświętszym Sakramencie wraz z aniołami, które cały czas uwielbiają Przenajświętszy Sakrament. Padnijmy na kolana w duchu przed tabernakulum i oddawajmy Mu chwałę i uwielbienie. Możemy odmówić przy tym znaną modlitwę: „Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen”. Możemy wyobrazić sobie obrzęd przyjęcia Komunii św. i odmówić w sercu akt pokuty, Ojcze nasz, Baranku Boży, Oto Baranek Boży…

Komunia św. duchowa powinna być przyjmowana, kiedy nie możemy być w na Mszy świętej niedzielnej np. z powodu choroby, obowiązkowej pracy, zbyt odległego miejsca odprawiania Mszy świętej lub szalejącej epidemii. Najlepiej jest wtedy połączyć się ze wspólnotą parafii, która gromadzi się w tym czasie na Eucharystii w kościele parafialnym i przyjąć Komunię św. duchową. Własnymi słowami zaprośmy wtedy Jezusa do naszego serca i poprośmy, by w nim pozostał. Sam Jezus mówił o tym: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał Moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do Niego i będziemy u niego przebywać”.

Moi Drodzy! Wiemy, że święci praktykowali Komunię św. duchową. Bł. Agata od Krzyża czyniła to dwieście razy dziennie, a o. Piotr Faber, pierwszy towarzysz św. Ignacego Loyoli, zwykł mawiać, że Komunia św. duchowa jest wielkim środkiem do przyjmowania Komunii św. sakramentalnej z wielkim błogosławieństwem.

W Komunii św. duchowej naśladujemy więc tęsknotę wiernych Starego Testamentu, którzy wyczekiwali na przyjście Mesjasza-Odkupiciela. Niech nasze serca poruszą się z radości na przyjście Pana, jak św. Jan Chrzciciel poruszył się z radości w łonie św. Elżbiety na spotkanie z Chrystusem obecnym w łonie Najświętszej Maryi.

Praktykujmy więc Komunię św. duchową np. przy modlitwie porannej i wieczornej, a także jak najczęściej w ciągu dnia. Może szczególnie w chwilach zmęczenia i chwilach smutku. Również podczas samej Mszy świętej – na początku, w jej połowie i na końcu, jak zalecają święci. By przyjmować Komunię św. duchowo wystarczy być w stanie łaski uświęcającej, uczynić to pobożnie i z wiarą. Jeśli nie jesteśmy w stanie łaski uświęcającej, to wzbudźmy w sobie akt skruchy, czyli żalu doskonałego (z miłości do Boga i połączonego z rychłym pragnieniem spowiedzi św.). Wtedy już uzyskujemy stan łaski i możemy przyjmować Komunię św., w tym Komunię św. duchową. Nie obowiązują tu żadne posty, jak przed Komunią św. sakramentalną. Wystarczy z wiarą uczynić akt tęsknoty za Chrystusem Eucharystycznym. Najważniejszy w Komunii duchowej jest akt doskonałej miłości Boga, ponieważ ten, „kto trwa w miłości, ten trwa w Bogu, a Bóg w nim”.

Moi Kochani! Dnia 9 marca 2005 roku biskupi zgromadzeni nazebraniu plenarnym jednogłośnie przyjęli, żewPolsce Komunii świętej udziela się przezpodanie Hostii wprost doust. Jeżeli jednak ktoś poprosi, gestem wyciągniętej dłoni, oKomunię świętą narękę, należy mu Jej wtaki sposób udzielić. Każdy, kto przyjmowałby Najświętszą Hostię na dłoń, powinien pamiętać oodpowiedniej postawie i ułożeniu rąk. Komunię świętą należy przyjmować na lewą dłoń podtrzymywaną przezprawą, anastępnie, stojąc przedkapłanem, prawą ręką włożyć Hostię do ust; wżadnym wypadku nie wolno odchodzić zHostią nadłoni odołtarza. Obecnie w Polsce jak również na całym świecie w związku z zagrożeniem epidemicznym jakie niesie ze sobą koronawirus, Komunia św. udzielana jest tylko na rękę, co w obecnej nadzwyczajnej sytuacji może być, zwłaszcza w przypadku osób chorych czy narażonych na zarażenie, konieczną formą miłości bliźniego. Wiem, że dla niektórych osób może to stanowić duchową trudność, ale pamiętajmy, że to miłość jest ostatecznym wypełnieniem każdego prawa i to ona każe nam zadbać o dobro i zdrowie osób, z którymi łączy nas wspólnota liturgiczna.

Prośmy więc Pana, by łącząc się z nami poprzez Komunię św. sakramentalną oraz jeszcze częstszą Komunię św. duchową, czyli Komunię pragnienia, odnawiał nieustannie sanktuarium naszego serca!

W związku z zaleceniami KEP dla Kościoła w Polsce, Biskup Tarnowski w dniu dzisiejszym zatwierdził poniższe zalecenia uzupełniające Dekret z 24 marca 2020 roku:

         „Od dnia 25 marca w każdej Mszy Świętej lub w innych celebracjach może uczestniczyć maksymalnie do 5 osób, nie licząc osób sprawujących posługę (por. www.gov.pl). Zatem oprócz kapłanów i kilku niezbędnych usługujących (np. kościelny, organista, kleryk) mogą to być wyłącznie osoby życia konsekrowanego oraz zamawiające intencję mszalną, które chęć swojego uczestnictwa zgłosiły uprzednio proboszczowi miejsca. Dotyczy to także Mszy św. żałobnej w dniu pogrzebu bez udziału ciała zmarłego.

         Kościoły mają pozostawać otwarte w ciągu dnia, z zachowaniem wymogu, by nigdy nie przebywało w nich więcej niż 5 osób równocześnie. Informację o tym należy wywiesić na drzwiach kościołów, a także przekazać ją wiernym drogą internetową. W obecnej sytuacji – odpowiadając na apel władz państwowych – raz jeszcze gorąco proszę wszystkich wiernych o pozostanie w domach i łączenie się na sposób duchowy z Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie w naszych kościołach”.

W związku z wprowadzeniem nowych zasad bezpieczeństwa przez władze państwowe z dn. 24.03.2020 oraz Wskazaniami Prezydium KEP z dn. 21.03.2020 postanawiam:

1. Wszystkie Msze św. należy sprawować wyłącznie w kościołach parafialnych, kaplicach szpitalnych i domach zakonnych, z ewentualnym udziałem osób życia konsekrowanego lecz bez udziału wiernych świeckich i przy zamkniętych drzwiach. Należy zrezygnować z odprawiania dodatkowych Mszy św. i zarówno w niedziele, jak i w dni powszednie powrócić do tradycyjnego porządku ich celebrowania. Dopuszcza się koncelebrę.

2. Tam, gdzie to możliwe, niech duszpasterze zatroszczą się o transmisje Mszy św. z kościoła parafialnego, co pomoże umocnić jedność wiernych z parafią. Inne nabożeństwa – takie jak gorzkie żale, droga krzyżowa, różaniec itp. – mogą być celebrowane i transmitowane jedynie pod warunkiem, że odbywają się bez udziału wiernych. Nie powinno się archiwizować i udostępniać tych transmisji (za wyjątkiem głoszonego słowa Bożego), gdyż mają one sens jedynie w przekazie „na żywo”.

3. Tych, którzy pragną skorzystać z posługi sakramentalnej, proszę o telefoniczny kontakt z duszpasterzami. Jest ona nadal możliwa indywidualnie w kościołach i przy zachowaniu wszelkich środków ostrożności.

4. W obecnej sytuacji w kościołach mogą przebywać wyłącznie kapłani i osoby życia konsekrowanego oraz ci, którzy indywidualnie korzystają z posługi sakramentalnej. Proszę, by kapłani i osoby życia konsekrowanego prywatnie adorowali Najświętszy Sakrament w kościołach, modląc się za parafian i o ustanie epidemii. Różaniec o godzinie 20.30 w kościołach powinni odmawiać wyłącznie duchowni, w grupie nie większej niż 5 osób. Osoby życia konsekrowanego proszę, by modlitwę tę odmawiały w swoich kaplicach domowych.

5. Ograniczam obrzędy pogrzebu wyłącznie do stacji przy grobie z udziałem najbliższej rodziny, w liczbie nie większej niż 5 osób. Jeśli okoliczności na to pozwalają, stację można poprzedzić procesją od bramy cmentarnej. W obecnej sytuacji nie ma również możliwości gromadzenia się na tradycyjnej wspólnotowej modlitwie różańcowej w gronie sąsiadów i znajomych w kościołach, kaplicach, a tym bardziej w domach. Pozostaje modlitwa rodzinna. Mszę żałobną z udziałem wiernych należy odprawić, gdy ustanie stan epidemii, po ustaleniu terminu z rodziną zmarłego. W dniu pogrzebu można celebrować jedynie Mszę św. żałobną bez udziału wiernych i ciała zmarłego.

6. Należy powstrzymać się od wynoszenia Najświętszego Sakramentu poza mury kościoła, za wyjątkiem zanoszenia Komunii św. w formie wiatyku.

7. Posługę osobom chorym i w podeszłym wieku ograniczam do przypadków niebezpieczeństwa śmierci, z zachowaniem wytycznych zawartych we Wskazaniach duszpasterskich po ogłoszeniu stanu epidemicznego w Polsce dla diecezji tarnowskiej z dn. 16.03.2020 w punktach 8-13. Przypominam, że przepisy państwowe wykluczają kontakt z osobami przechodzącymi kwarantannę, w związku z tym kapłani nie powinni się do nich udawać, za wyjątkiem niebezpieczeństwa śmierci. Zalecenia te dotyczą także kapelanów szpitali.

8. Przypominam o unikaniu wszelkich nadużyć związanych z sakramentem pokuty, jak np. nieuprawnione korzystanie z rozgrzeszenia ogólnego, które na terenie Polski możliwe jest tylko w niebezpieczeństwie śmierci oraz wobec penitentów innej narodowości, z którymi nie można się porozumieć z powodu braku znajomości języka. Nie ma również możliwości spowiedzi przez środki komunikacji elektronicznej (np. telefon, komunikator internetowy itp.).

9. Przypominam, że zawsze ilekroć istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się, wtedy dla uzyskania stanu łaski uświęcającej wierny „jest obowiązany wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej” (KPK kan. 916).

10. W obecnej sytuacji należy otoczyć szczególną troską osoby starsze, samotne, niepełnosprawne oraz chore przebywające w swoich domach, zachowując wszelkie środki ostrożności. Pomoc ta powinna być udzielana jedynie przez osoby dorosłe.

11. Proszę duszpasterzy o szczególną dyspozycyjność dla wszystkich potrzebujących, wyrażoną nie tylko w ofiarnym odpowiadaniu na prośby o pomoc, lecz również w poszukiwaniu osób, które jej potrzebują zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym. Jest to wyraz naszej pasterskiej troski o powierzonych nam wiernych.

12. Szczegółowe zasady dotyczące celebracji Wielkiego Tygodnia i Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego wraz z oktawą zostaną podane w osobnym dokumencie.

13. Przypominam wszystkim, których obowiązuje wprowadzenie w życie powyższego dekretu, że uwzględniając powagę sytuacji oraz naszą odpowiedzialność za wiernych, zgodnie z kan. 273 i 274 par. 2 KPK, osoby te powinny zrealizować wprowadzone zarządzenia bezwarunkowo, ze świadomością konsekwencji wynikających z prawa świeckiego i kościelnego.

14. Dekret wchodzi w życie z dniem 25.03.2020 i obowiązuje do odwołania.

Powyższe zarządzenia proszę przyjąć w duchu troski o zdrowie zarówno wiernych świeckich, jak i duszpasterzy. Musimy nauczyć się funkcjonować w nowej rzeczywistości szukając rozwiązań, które choć wydają się rygorystyczne, to jednak zapewnią nam bezpieczeństwo oraz pozwolą w przyszłości na swobodne sprawowanie posługi sakramentalnej.

W tym bardzo trudnym czasie dziękuję wszystkim duchownym, osobom życia konsekrowanego oraz wiernym świeckim za trwanie na modlitwie i przyjmowanie oraz wypełnianie dotychczasowych zarządzeń w duchu głębokiej wiary. Ogarniam moją modlitwą wszystkich diecezjan, a zwłaszcza osoby starsze, chore i samotne, oraz pracowników służby zdrowia i innych służ podejmujących ofiarną walkę z pandemią.

Z pasterskim błogosławieństwem

† Andrzej Jeż

BISKUP TARNOWSKI

„Serdecznie proszę, aby w środę 25 marca br. w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego o godzinie 12:00, we wszystkich katedrach i kościołach w Polsce, biskupi oraz kapłani odmówili Anioł Pański, modlitwę Ojcze nasz i 3 razy Zdrowaś Maryjo w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych. Proszę również, aby tego dnia, o godz. 12.00, we wszystkich kościołach w Polsce zabrzmiały dzwony”.

Prośba Ks. Proboszcza w związku z apelem Ojca Świętego i komunikatem Przewodniczącego Episkopatu Polski

 Dziś 25 marca w naszym kościele w Łężkowicach o godz. 12:00 zabrzmią dzwony i zostanie odmówiona modlitwa Anioł Pański w intencji ustania epidemii, o zdrowie dla chorych, o siłę dla służby zdrowia i wieczną radość dla zmarłych. Bardzo proszę Wszystkich Parafian o łączność duchową z naszą świątynią i odmówienie w domach we wspólnocie rodzinnej modlitwy Anioł Pański, Ojcze nasz i 3 razy Zdrowaś Maryjo. Można też odmówić specjalną modlitwę, o którą prosił przewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy:

„Boże Ojcze, Stwórco świata, wszechmogący i miłosierny, który z miłości do nas posłałeś na świat swojego Syna jako lekarza dusz i ciał, spójrz na swoje dzieci, które w tym trudnym momencie niepewności i lęku w wielu regionach Europy i świata, zwracają się do Ciebie szukając siły, zbawienia i pocieszenia. Uwolnij nas od chorób i strachu, ulecz naszych chorych, pociesz ich rodziny, daj mądrość rządzącym, energię i siłę lekarzom, pielęgniarkom i wolontariuszom, życie wieczne zmarłym. Nie opuszczaj nas w chwili próby, ale uwolnij nas od wszelkiego zła. O to Cię prosimy, który z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki. Amen. Maryjo, Uzdrowicielko chorych i Matko nadziei, módl się za nami!”.

Komunikat Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski

w związku z kolejnym ograniczeniem liczby uczestników zgromadzeń

W związku z epidemią koronawirusa organy państwowe zdecydowały, że w Mszy Świętej lub innym obrzędzie religijnym nie będzie mogło uczestniczyć jednocześnie więcej niż 5 osób, nie licząc osób sprawujących posługę. Mając na uwadze zdrowie i życie wszystkich Polaków, proszę o uwzględnienie tego faktu w kontekście nadchodzących celebracji, w tym liturgii Wielkiego Tygodnia.

Jednocześnie kolejny raz zachęcam wszystkich wiernych do łączenia się w modlitwie ze wspólnotą Kościoła za pośrednictwem transmisji w środkach społecznego przekazu.

Ufajmy, że dzięki modlitwie oraz wysiłkom nas wszystkich, jak najszybciej będziemy mogli cieszyć się na nowo wspólną celebracją w naszych kościołach.

Powierzając po raz kolejny Panu Bogu naszą Ojczyznę i wszystkich Polaków w kraju i za granicą, poprosiłem kardynała Manuela José Macário do Nascimento Clemente, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Portugalii, aby włączył również Kościół w Polsce w akt zawierzenia, którego ma dokonać w Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie dnia 25 marca 2020 roku.

W tym bardzo trudnym czasie ogarniam wszystkich moją modlitwą, zwłaszcza osoby starsze, chore i samotne. Równocześnie zachęcam do solidarnego podejmowana uczynków miłosiernych wobec osób potrzebujących.

Z pasterskim błogosławieństwem

Abp Stanisław Gądecki

Arcybiskup Metropolita Poznański

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

                       Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

Warszawa, dnia 24 marca 2020 roku