„Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie”. /Mk 1, 7-11/

Przeżywamy dziś w Kościele Niedzielę Chrztu Pańskiego. To święto zwieńcza okres Narodzenia Pańskiego. Główną treścią dzisiejszej niedzieli jest prawda o Synu Bożym, który stał się człowiekiem, abyśmy mogli stać się dziećmi Bożymi.

Dziećmi Boga stajemy się przez wiarę i chrzest. Dlatego chrzest Jezusa kieruje też naszą uwagę na nasz własny chrzest. To okazja, aby podziękować Bogu za własny chrzest, za kapłanów, naszych rodziców i chrzestnych.

Módlmy się także podczas dzisiejszej Eucharystii, abyśmy potrafili stawać się umiłowanymi dziećmi Boga.

„Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon”. /Mt 2, 1-12/

Zajaśniało nad ludzkością światło Chrystusa. To On, Bóg, objawił się jako człowiek, by przynieść zbawienie wszystkim narodom. To On, Bóg — Człowiek objawia się nam w tej Eucharystii, aby i nas przeprowadzić ze śmierci do życia, z ciemności do światła, z niewoli do wolności.

Uznajmy w Nim naszego Pana, jak uznali Go Mędrcy ze Wschodu, składając Mu dary jako Królowi, Kapłanowi i Bratu każdego człowieka.

Upadnijmy, jak trzej mędrcy, na twarz i złóżmy Mu pokłon. I ofiarujmy swe dary: złoto naszych serc, kadzidło naszych słów i czynów, mirrę naszych cierpień i udręk codzienności.

„A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”. /J 1, 1-5. 9-14/

Będąc w miejscu i czasie często poszukumy odpowiedzi na pytania związane z początkiem, początkiem świata, początkiem ludzkości, początkiem dziejów. Sięgając do początków nie powinniśmy ograniczać się jedynie do sięgania coraz głębiej wstecz. Trzeba nam również sięgnąć wyżej - do Boga.

           «Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.»

           Wszystko ma swój początek w Bogu, który cały czas jest pośród nas, z nami, przy każdym człowieku. Narodziłem się, ponieważ Bóg tak chciał. Żyję, ponieważ On tego chce. Jestem Jego stworzeniem i On okazuje mi głębię i ogrom Miłości. Czy dziękuję Mu za to? Czy dziękuję za każdy dzień mojego życia?

„Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu”. /Łk 2, 16-21/

Bóg Ojciec tak bardzo nas umiłował, że dał nam Swojego Syna, który stał się jednym z nas. Dokonało się to w łonie Świętej Bożej Rodzicielki, której uroczystość dzisiaj obchodzimy.

W Swojej Matce daje nam Jezus wzór do naśladowania. Reprezentuje Ona całkowitą uległość wobec woli Bożej, która zaczęła się w chwili Zwiastowania, przez betlejemski żłóbek, aż po Górę Kalwarię.

Dzień dzisiejszy jest również początkiem Nowego Roku Pańskiego. Prośmy o błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej.