Lipiec i sierpień to czas letniego wypoczynku po całorocznej pracy. Odpoczynek potrzebny jest każdemu człowiekowi. Ewangelia podaje, że Pan Jezus widząc zmęczonych i utrudzonych apostołów zachęcił ich do odpoczynku. Powiedział do nich: „ Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco” (Mk 6,31).

Zaproszenie apostołów do wypoczynku to piękny przejaw troski ze strony Jezusa o utrudzonych uczniów. Polecenie Chrystusa: odpocznijcie nieco zapewne znaczyło zaprzestańcie teraz swej aktywności, dajcie wytchnienie ciału, abyście mogli nabrać sił do dalszego działania. Odpoczynek jest po to, aby móc zregenerować swoje siły fizyczne i duchowe i aby ze świeżym zapałem podejmować nowe zadania.

Chrześcijanin powinien zawsze wypoczywać razem z Panem Bogiem, bowiem od Niego nie ma wakacji. Trzeba w czasie wakacyjnego wypoczynku pamiętać o codziennej rozmowie z Bogiem, o niedzielnym i świątecznym spotkaniu z Bogiem na Mszy św., o dawaniu dobrego chrześcijańskiego świadectwa. Wszystkim życzymy, a zwłaszcza dzieciom i młodzieży pogodnego, dobrego a przede wszystkim bezpiecznego wypoczynku.

„Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli”. /Mt 10,31/

„Nie bójcie się ludzi! Nie bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by nie miano się dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach”. Jezus pragnął, by prawda o zbawieniu, którą On przynosi, rozszerzała się po całym świecie. 

Dlatego zachęca do odważnego świadectwa o Nim w każdym środowisku, także w środowisku nieprzychylnym: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą”. Takim środowiskiem, w którym mamy przyznać się do Jezusa może być uczelnia, firma, zakład pracy, grupa na portalu społecznościowym. „Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem”.

Nie bójmy się więc stawiać czoła dzisiejszym wyzwaniom oraz tym, które nadejdą jutro, za tydzień, za rok. Nie mamy czego się bać, bo Jezus Chrystus jest z nami – zawsze pamiętajmy te Jego słowa: ,,Nie bójcie się!”.

„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało”. /Mt 9, 37-38/

Żniwa są obrazem sytuacji Kościoła. Żniwo wielkie - miliony ludzi głodnych prawdy, głodnych Boga - takich, którzy nigdy o nim nie słyszeli, wielu takich, którzy od Niego odeszli.

W działaniu apostolskim, w ewangelizacji świata uczestniczymy wszyscy - kapłani, zakonnicy i świeccy. Każdy z nas, uczniów Jezusa, ma głosić: "Przybliżyło się do was królestwo Boże". Chrystus nie daje jakichś szczególnych rad, wiedzy z zakresu psychologii, socjologii, lecz powtarza idźcie i głoście: "Przybliżyło się do was królestwo Boże" (Łk 10, 9). Oznacza to, że mamy świadczyć o Jezusie, tj. świadczyć o tym, co dokonało się w nas.

Apostolstwo jest trudem podobnym do trudu żniwiarzy. Ale jest to trud radosny. Jego owocność zapewnia sam Bóg.

Tradycyjnie prymicje to święto dla całej parafii, a w ich organizację włączają się wszyscy mieszkańcy. Nie inaczej było w Łężkowicach, gdzie ks. Łukasza Kuczaja powitano z prawdziwym rozmachem. Na Prymicjanta oczekiwała banderia konna. Ponadto nie zabrakło serdecznych powitań, muzyki i śpiewów.

Dzień po święceniach w rodzinnej parafii ks. Łukasz odprawił prymicyjną Msze świętą. Prymicje to wyjątkowe wydarzenie nie tylko dla nowo wyświęconego kapłana ale dla całej parafii, z której pochodzi. Dlatego też dla całej naszej wspólnoty dni 30 i 31 maja były dniami wyjątkowymi, gdyż mogliśmy cieszyć z daru nowego kapłana rodaka.

Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii z uroczystości Prymicji.

(FOTO w galerii)