Zbliża się czas Wielkiego Postu. Najbliższa środa będzie już Środą Popielcową. Rozpocznie ona 40-dniowy czas pokuty przygotowujący do przeżycia świąt wielkanocnych.

Przygotowaniem do zbliżającego się czasu Wielkiego Postu jest doroczne 40-Godzinne Nabożeństwo. Jest to czas szczególnego czuwania przy Jezusie obecnym w Najświętszym Sakramencie.

Prośmy Chrystusa podczas tego nabożeństwa, by łaski które zlewa na nas poprzez swoją obecność w Eucharystii pomogły nam jak najowocniej przeżyć ten święty czas.

„Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, ...”. (Łk 6, 39-45)

Dziś Ewangelia stawia przed nami trudne zadanie. Tym zadaniem jest umiejętność upominania drugiego człowieka.

Dla niektórych ludzi nie stanowi to żadnego problemu, bo potrafią bez mrugnięcia okiem wytknąć komuś jego błędy. Dla większości jednak z nas upominanie innych jest niełatwym zadaniem. W chrześcijańskim upomnieniu potrzebna jest świadomość swoich słabości.

Bez pokory nie da się prawdziwie upominać drugiego człowieka. Moje upomnienie musi polegać na tym, że zanim zobaczę niedoskonałości innego najpierw widzę je w sobie.

„Miłujcie waszych nieprzyjaciół” (Łk 6, 27-38)

Dzisiejsze słowo przypomina nam, że nasza miłość nie ma ograniczać się tylko do bliskich i tych, którzy nas kochają, ale mamy nią ogarnąć także naszych wrogów, nieprzyjaciół i tych, którzy nas niszczą.

Będzie w stanie to uczynić jedynie wówczas, gdy ten dar otrzymamy od Chrystusa.

Dlatego otwórzmy nasze serca na działanie Jego łaski, która przychodzi do nas w Jego słowie.

„Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże”. (Łk 6, 17.20-26)

Dzisiejszy świat, w który na pierwsze miejsce wysuwa rządzę pieniądza i szybkiego zysku, nawet za cenę odstąpienia od własnych przekonań religijnych, łudzi nas propozycjami łatwego szczęścia.

Tak często w dążeniu do materialnego szczęścia tego świata, zapominamy o dobrach duchowych, które są najważniejsze, bo dają szczęście i radość w Królestwie niebieskim.

Niech ta Eucharystia, którą celebrujemy razem z Chrystusem i kapłanem wyjedna nam łaskę przebaczenia u Boga, za to, że nie zawsze w Nim pokładamy nadzieję, ale ulegamy pokusom tego świata, który proponuje nam łatwe szczęście nawet za cenę życia wiecznego.