„Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama”.  /Łk 16, 19-31/

Chrześcijanin nie może nikim gardzić, ale wezwany jest przez Chrystusa do służby swym bliźnim, zwłaszcza tym, którzy są w potrzebie duchowej i materialnej.

Ta dzisiejsza Eucharystia ma nam uprzytomnić wezwanie Chrystusa, udzielić siły do służby dla braci i okazać, że dobra materialne mogą nam przysłonić Boga, ale również mogą stać się dla nas drogą do życia wiecznego.

Wielokrotnie popełniamy grzechy, gardzimy swymi bliźnimi, bardziej cenimy dobra materialne niż Boga, dlatego przeprośmy Pana Boga za nasze grzechy i prośmy, by Pan przemienił nasze serca.

„Nie możecie służyć Bogu i mamonie." /Łk 16,1-1/

„Nie możecie służyć Bogu i mamonie” - usłyszymy dziś przypomnienie Pana Jezusa, skierowane do każdego z nas. Warto zadać sobie pytanie, jakie miejsce w naszej hierarchii wartości zajmują dobra doczesne, a jakie Pan Bóg i życie wieczne.

Te jasne i zdecydowane słowa Jezusa, nadają właściwy kierunek naszemu życiu. Każdego dnia musimy dokonywać podstawowego i właściwego wyboru. Człowiek musi wybrać: albo chce służyć Bogu, albo mamonie.

Bo kiedyś i do nas będą skierowane słowa: Zdaj sprawę z twego zarządu.

Póki mamy czas, możemy sobie zjednywać bliźnich. Tylko okazując miłosierdzie ludziom, możemy liczyć, że i Bóg nam je okaże.

„Nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”. /Łk 14,25-33/

Pan Jezus stawia nam – swoim uczniom − wysokie wymagania. Ma być w naszym życiu na pierwszym miejscu. Od Niego winno brać początek każde działanie i w Nim znajdować swoje dopełnienie.

Jako komentarz do słów dzisiejszej Ewangelii niech posłużą słowa Świętego Augustyna: „Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu w twoim życiu, to wszystko jest na właściwym miejscu”.

Niech zaskakujące słowa Chrystusa z dzisiejszej Ewangelii pomogą nam poukładać właściwie wszystkie sprawy. Za wszystkie grzechy, zaniedbania i zatwardziałość serc przepraszajmy dobrego Boga.

„Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.” /Łk 14,1.7-14/

Chrystus zaprasza nas teraz na ucztę słowa Bożego, każdy z nas przychodząc tutaj do świątyni zajął swoje miejsce, abym jak najlepiej spotkać się z Jezusem.

W dzisiejszej Ewangelii jest mowa o zajmowaniu miejsc. Jednak nie chodzi tutaj Jezusowi o miejsca w Kościele, ale raczej o lekcję pokory. Każdy z nas ma patrzeć na drugiego człowieka, tak jak na Chrystusa. Żeby tak patrzeć potrzebna jest w sercu człowieka pokora. To właśnie chce nam dzisiaj podkreślić liturgia słowa.

Wsłuchajmy się w Boże słowo i przemieniajmy nasze serca, na podobieństwo serca Jezusowego.