„Oto Panna pocznie i porodzi”. /Iż 7, 10-14/

W dzisiejszej liturgii słowa w pierwszym czytaniu prorok Izajasz zapowiada, iż Panna pocznie i porodzi Syna, przez Maryję Dziewicę Bóg zamieszka wśród ludzi.

Wypełnieniem tej zapowiedzi prorockiej jest scena Zwiastowania Pańskiego z dzisiejszej perykopy ewangelicznej. Św. Łukasz ukazuje nie tylko wielkość Bożej Rodzicielki, ale jej pokorę, posłuszeństwo oraz wierność. Słuchając dziś słowa Bożego, wpatrujemy się przede wszystkim w postawę Dziewicy z Nazaretu, która jest pokorną Służebnica Pańską.

Jakże nam brak takiej wiary i pokory, które ujawniła Maryja w momencie Zwiastowania. Nie tylko podziwiajmy Matkę Najświętsza, lecz dążmy do naśladowania Jej w tych cnotach.

„Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana”. /Łk 1, 5-25/

Dzisiejsze słowo Boże ukazuje prawdę, że każdy człowiek, który urodził się na tym świecie, ma do spełnienia jakieś zadanie, określoną misję, którą wyznaczył mu Pan Bóg. Księga Sędziów opisuje narodziny i posłannictwo Samsona. Jego zadaniem jako dzielnego wojownika miała być walka z Filistynami, którzy ciemiężyli naród Izraela. Był on jednocześnie zapowiedzią przyjścia na świat Syna Bożego, który wybawi wszystkie narody spod panowania śmierci, piekła i szatana.

Z kolei ewangelista Łukasz w opisie poczęcia i narodzin Jana Chrzciciela pokazuje, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Nie są dla Niego przeszkodą prawa natury ani brak wiary u człowieka.

Bóg również dzisiaj potrzebuje ludzi, którzy będą narzędziami w Jego ręku. Wyznacza nam określone zadania. Jesteśmy potrzebni Jezusowi, aby pokazywać Boga innym. Jesteśmy potrzebni Zbawicielowi, aby budować miłość i szczęście na ziemi oraz przez przykład życia przyprowadzić do Niego poszukujących prawdy i zagubionych we współczesnym świecie.

„Oto nadchodzą dni – mówi Pan ”. /Jr 23, 5-8/

Oto nadchodzą dni – mówi Pan – kiedy wzbudzę Dawidowi odrośl sprawiedliwą – tak rozpoczyna się proroctwo z Księgi proroka Jeremiasza. Przybędzie król, który przyniesie zbawienie. Nadchodzą dni sprawiedliwości i pokoju, panowania Boga i spełnienia się Jego obietnic. Takie są wszystkie proroctwa mesjańskie, tzn. odnoszące się do przyjścia Mesjasza na ziemię.

Nadchodzą dni – już to czujemy, bo rozpoczęła się druga część Adwentu, tj. bezpośrednie przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia. Ostatni tydzień, można powiedzieć ostatnia prosta. Na pewno trzeba będzie poświęcić dużo czasu na przygotowania, sprzątanie.

To także może być jeszcze – a nawet powinien być – czas na duchowe przygotowanie, jeśli w zawsze za krótkim adwencie do tej pory nie znaleźliśmy na to sposobności. Niech Maryja, której każdego dnia oddajemy specjalną cześć, pomoże, abyśmy się nawrócili i zwrócili się ku nadchodzącemu Chrystusowi.

„Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama”. /Mt 1,1-17/

Od dziś wchodzimy w drugą część Adwentu, czas bezpośredniego przygotowania do świąt Narodzenia Pańskiego. Słowo Dobrej Nowiny wprowadza nas w rodowód Jezusa Chrystusa.

Rodowód ten, posiada swoje doniosłe znaczenie. Dla nas ma cenną wartość. Wykazuje on bowiem, że przychodzący na świat Syn Boży – Mesjasz i Zbawiciel – jest jednym z nas. Jezus jest człowiekiem z krwi i kości, podobnym do nas oprócz grzechu. Przez to, że stał się człowiekiem, Bóg jest nie tylko oderwanym pojęciem czy wzniosłą ideą. Bóg stał się człowiekiem, wszedł w konkretną historię, w określony czas i miejsce, przyjął na siebie nasze człowieczeństwo z jego wszystkimi uwarunkowaniami, aby człowiek miał udział w Jego Boskim życiu.

Starajmy się w tym Adwencie przygotować owocnie nasze serca na przyjście w naszym życiu Boga Człowieka.