„Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie”. /J 11,1–45/

W piątą niedzielę Wielkiego Postu gromadzimy się, by rozważać śmierć, którą sprowadza grzech, ale także, by rozważać życie, które daje nam Chrystus.

Chrystus wskrzeszając Łazarza ukazuje się jako Pan życia i śmierci. On przyszedł, by ludziom dać nadzieję życia wiecznego. Spełnia się zapowiedź proroka Ezechiela, że Bóg otworzy groby i obdarzy swym duchem nasze śmiertelne ciała.

Przez chrzest święty otrzymaliśmy Ducha Świętego i chociaż umieramy, jest w nas pierwiastek życia wiecznego — poucza św. Paweł. Przez pokutę zyskujemy na nowo nadzieję życia wiecznego.

„ Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, będzie miał światło życia” /Aklamacja/

Przez chrzest zostaliśmy powołani do życia w światłości Chrystusowej. Przez wielkopostną pokutę mamy odrzucić grzechy, które są naszą ciemnością i powrócić do światła, które dla nas jaśnieje w Chrystusie.

Niech więc dzisiaj, mocą Pana, otworzą się nasze oczy, jak niewidomemu z dzisiejszej ewangelii, byśmy dostrzegli światło Boga płynące z ofiary, w której uczestniczymy.

Odrzućmy uczynki ciemności, wyznajmy grzechy i przeprośmy Boga, aby powstać z martwych, a zajaśnieje nam Chrystus.

„Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać”. /J 4,5–42/

W liturgii słowa na dzisiejszą III niedzielę Wielkiego Postu ewangelista Jan ukazuje nam rozmowę Jezusa z Samarytanką.

Przez ten fakt, Chrystus przychodzi i do Samarytan aby ich napoić łaską swej miłości, aby i im dać zaczerpnąć z tej niewyczerpanej studni Bożego Miłosierdzia.

Chrystus kocha wszystkich i pragnie każdego człowieka przyprowadzić do siebie! Nikogo nie potępia, choć niejednokrotnie upadamy. Daje nam czas Wielkiego Postu, byśmy mogli stanąć przed Nim w prawdzie i pokornie prosić: Panie, daj nam pić wodę ze źródła życia!.

„To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie”. /Mt 17,1–9/

Wielki Post powinien być dla każdego z nas czasem wyjścia na Górę Tabor -  na górę naszego przemienienia. Na tę Górę zaprasza nas dzisiaj Chrystus w dzisiejszej Ewangelii.

Całe nasze życie powinno być dążeniem do przemiany, do pomnożenia dobra i przełamywania naszych wad, naszych słabości i grzechów, a Wielki Post jest do tego najlepszą okazją.

Wpatrzeni w Chrystusa przemienionego, prośmy dobrego Boga o naszą osobistą przemianę i przemianę tych wszystkich, którzy szczególnie jej potrzebują.