Przeżywamy dzień wigilijny. Zgodnie z wielowiekową polską tradycją, w tym dniu, wieczorną porą zasiądziemy do wspólnej Wieczerzy. Niech to będzie szczególny wieczór. Niech  zapanuje wśród nas pokój, radość i przebaczenie.

Zadbajmy o chrześcijańską oprawę wieczerzy wigilijnej, zachowując tradycyjnie jej postny charakter. Niech towarzyszy nam wspólna modlitwa, czytanie Ewangelii o narodzeniu Zbaiciela, łamanie opłatkiem i śpiew kolęd w oczekiwaniu na Pasterkę, która odbędzie się w naszym kościele o godz. 24.00.

Niech czas Bożego Narodzenia będzie przepełniony chrześcijańską, wzajemną życzliwością i dobrocią. Pamięcią obejmijmy również tych, którzy już od nas odeszli do domu Ojca, a żyli z nami, kochali nas i dla nas się trudzili.

„Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, bo lud swój nawiedził i wyzwolił”./Łk 1, 67-79/

Hymn Zachariasza „Benedictus”, jaki dziś usłyszeliśmy w Ewangelii, to pieśń człowieka, który będąc pełen zachwytu, pragnął wyrazić Bogu wdzięczność za dar wytęsknionego syna. Możemy sobie tylko próbować wyobrazić tę wielką radość i wdzięczność, jakie napełniły serce Zachariasza, motywując go, wyśpiewać Bogu swoje podziękowanie.

Pieśń uwielbienia wychodząca z ust Zachariasza z jednej strony ukazuje nam Boga pełnego dobroci, troski i miłości wobec każdego człowieka, Boga spełniającego zapowiedziane obietnice. Z drugiej strony to także motywacja do tego, aby w naszej modlitwie częściej obecne były nie tylko prośby, ale również dziękczynienia wyrażane pod adresem Boga za to dobro, jakie nieustannie od Niego otrzymujemy.

Spróbujmy więc wyrazić Bogu swoimi słowami dziękczynienie za wielkie dary, jakimi obdarzył nas w życiu oraz w tym kończącym się czasie Adwentu. Niech to dziękczynienie i uwielbienie popłynie z głębi naszych serc.

„Kimże będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim”. /Łk 1, 57-66/

Fragment Ewangelii opisujący narodziny Jana Chrzciciela jest potwierdzeniem, że Bóg spełnia swoje obietnice i hojnie daje swoje dary tym, którzy Go proszą.

Elżbieta i Zachariasz prosili o wiele – o dar potomstwa – i wiele otrzymali w osobie Jana Chrzciciela, któremu Bóg powierzył tak wielkie zadania. To on miał przygotować naród wybrany na przyjście Zbawiciela i jako jedyny ze wszystkich proroków, wskazał na Niego jako Baranka Bożego i ochrzcił Go w Jordanie.

Przykład Zachariasza i Elżbiety uczy nas, że warto być wiernym Bogu, że zawsze trzeba Mu ufać i nie tracić nadziei, że On jest w stanie doprowadzić wszystko w naszym życiu do szczęśliwego finału, że potrafi pisać prosto nawet po najbardziej wykrzywionych liniach naszego życia.

„Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel”. /Mt 1,18-24/

Boże Narodzenie już blisko. Dzisiaj ostatnia niedziela adwentowego oczekiwania. W tę niedzielę czcimy Maryję, przez którą Zbawiciel stał się człowiekiem.

Spełniły się zapowiedzi proroków, gdy Służebnica Pańska przyjęła Słowo przedwieczne, które w Niej stało się Ciałem. Uczymy się także wiary od Józefa, który w każdej sytuacji potrafi powiedzieć Bogu "tak" i przez to staje się świadkiem spełniających się mesjańskich nadziei.

Chrystus przychodzi także dzisiaj do nas w tej Eucharystii, przyjmijmy z wiarą Jego słowo i Jego Ciało, przygotujmy nasze serce na przyjście Syna Bożego, Potomka Dawida, Syna Maryi i naszego brata.