„Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu”. /Dz 6, 8-10; 7, 54-60/

Dziś obchodzimy Święto Świętego Szczepana, diakona, pierwszego męczennika. Nie są nam znane szczegóły jego wcześniejszego życia. Jego dzieje rozpoczynają się od czasu wybrania go na diakona Kościoła. Apostołowie w odpowiedzi na propozycję św. Piotra wybrali siedmiu diakonów dla posługi ubogim, aby w ten sposób odciążyć uczniów Chrystusa oraz dać im więcej czasu na głoszenie Ewangelii.

W gronie tych siedmiu znalazł się Szczepan. Nie ograniczył się on jednak wyłącznie do posługi ubogim. Według Dziejów Apostolskich, "pełen łaski i mocy Ducha Świętego" głosił Ewangelię z mądrością, której nikt nie mógł się przeciwstawić. Został oskarżony przez Sanhedryn, że występuje przeciw Prawu i Świątyni. W mowie obrończej Szczepan ukazał dzieje Izraela z perspektywy chrześcijańskiej, konkludując, że naród ten stale lekceważył wolę Boga (Dz 6, 8 - 7, 53). Publicznie wyznał Chrystusa, za co został ukamienowany (Dz 7, 54-60). Jest określany mianem Protomartyr - pierwszy męczennik.

Zaskoczenie może budzić fakt, że Kościół w drugim dniu oktawy Świąt Bożego Narodzenia umieścił święto św. Szczepana. Być może stało się tak po to, byśmy zapatrzeni w żłóbek Chrystusa nie zapomnieli, że ofiara ze strony Boga dla człowieka pociąga konieczność także ofiary ze strony człowieka dla Boga, chociażby ona wymagała nawet krwi męczeństwa.

„Na początku było Słowo”.  /J 1, 1-5. 9-14/

W tę radosną uroczystość gromadzimy się jako Kościół, aby składać Bogu dziękczynienie za Wcielenie Bożego Słowa, Jego Syna, który zamieszkał wśród nas i jest dla nas realnie obecny w Eucharystii.

To ten sam, który był na początku, stał się człowiekiem i teraz jest sakramentalnie obecny między nami, aby udzielać nam swojego życia. Podziękujmy Mu za tę obecność, za to że stał się Bogiem z nami.

Przyjmijmy zatem Tego, który przychodzi do swojej własności i dzielmy się Nim z naszymi bliskimi podczas naszego rodzinnego świętowania.

Czas Świąt Bożego Narodzenia jest czasem składania sobie życzeń. W kończącym się roku naznaczonym pandemią żadne słowa nie są w stanie wyrazić tego co czują serca, zwłaszcza, jeśli pomyślimy o tych, którym wirus nie pozwolił doczekać tych Świąt, dosłownie wyrwał ich z ciepła rodzinnych więzi i relacji zostawiając w niejednym polskim domu pustkę i nostalgię. Święta są tym wyjątkowym czasem, w którym choć na chwilę chcemy odnaleźć radość i cieszyć się tymi, których mamy obok siebie.

Niech Jezus, który przychodzi z Dobrą Nowiną, napełni nasze domy i serca swoim pokojem. Niech da nam poczucie pewności, że każdy z nas jest chciany i kochany przez Boga.

Życzmy sobie cichości stajenki betlejemskiej i pokory prostych pasterzy, bo w cichości i pokorze przychodzi Bóg. Wszystkim Parafianom i Gościom życzymy błogosławionych Świąt!!!

Ks. Krzysztof Cwenar

Ks. Krzysztof Baran

Dzisiaj przeżywamy dzień bardzo wyjątkowy i na swój sposób jedyny. Wigilia. Dzień tak bliski polskim rodzinom, dzień pojednania z tymi, z którymi byliśmy skłóceni, których może obraziliśmy albo wyrządziliśmy jakąś szkodę.

Podczas wspólnej wieczerzy będziemy łamać się opłatkiem i przepraszać za wyrządzone zło. Wyciągnijmy ręce do zgody. Przeżyjmy ponadto wieczerzę wigilijną w gronie swojej rodziny. Pamiętajmy o jej chrześcijańskim charakterze. Niech nie zabraknie wspólnej modlitwy, odczytania fragmentu Pisma Świętego o Bożym Narodzeniu. Nie zapomnimy o śpiewie kolęd i o ludziach samotnych. Świętowanie Bożego Narodzenia w naszym kościele rozpoczniemy Pasterką o 24:00 na którą zapraszamy tylko przedstawicieli rodzin naszej Parafii, ponieważ nie wszyscy będą mogli wejść do świątyni.

Przeżyjmy ten wyjątkowy wieczór i te święta w radości narodzenia Pana i wprowadźmy tę radość razem z miłością w nasze życie, w każdy dzień.