Rozpoczynamy w naszym kościele 40 – godzinne nabożeństwo, które ma nas przygotować do godnego i owocnego przeżycia Wielkiego Postu.

W  modlitewne czuwanie w czasie tego nabożeństwa włączają się  poszczególne grupy działające w naszej parafii.

40-godzinne nabożeństwo jest rodzajem adoracji wprowadzającej nas powoli w wielkopostny nastrój, dając katolikowi możliwość zastanowienia się, przygotowania postanowień wielkopostnych, a zarazem ofiarowania Chrystusowi spraw i problemów osobistych i rodzinnych.

„Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”./Mk 1,40-45/

Przychodzimy na Eucharystię świadomi naszych słabości, niewierności i grzechów, które są trądem naszej duszy.

Możemy – podobnie jak trędowaty z dzisiejszej ewangelii – upaść na kolana i z ufnością prosić Jezusa: „ Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić…”, wierząc, ze On uzdrowi nasze serce.

Jezus chce uzdrawiać nas z naszego grzechu. Wyciąga rękę i jednym dotknięciem oczyszcza. Tak wielką miłość do człowieka pokazuje w Sakramencie Pokuty. Tylko czy chcemy z niego korzystać?

„Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami”. /Mk 1, 29-39/

Kościół w którym się gromadzimy jest miejscem pustynnym, gdzie od codziennych trosk możemy odpocząć i wsłuchiwać się w słowo, które pochodzi z Bożych ust.

Liturgia Słowa dzisiejszej niedzieli ukazuje nam Jezusa jako Lekarza dusz i ciał. Zbawiciel, patrząc na ludzką biedę duchową i cielesne cierpienie wychodzi naprzeciw temu wszystkiemu, co ogranicza człowieka: leczy, uzdrawia, podnosi na duchu poprzez Słowo, które ma moc nas zbawić.

Pozwólmy znaleźć się Jezusowi, który przychodzi dziś do nas w słowie. Niech to słowo leczy i uzdrawia nas oraz podnosi na duchu w codzienności.

„Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów”. /Łk 2,22-32/

2 lutego Kościół katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej.

Wtedy starzec Symeon wypowiedział proroctwo nazywając Jezusa "światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela". Dlatego święto to jest bogate w symbolikę światła. Stąd też w  polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej.

W tym dniu przypada także Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich. Pamiętajmy o nich w  naszych modlitwach.