Wielki Post jest czasem modlitwy i pokuty. Żeby pomóc wiernym w głębokim przeżyciu okresu przygotowania do Wielkanocy w kościele odprawiane są specjalne nabożeństwa.

W piątki w każdej parafii odprawiana jest Droga Krzyżowa. Podczas tego nabożeństwa wspomina się czas drogi, jaką przeszedł Jezus z krzyżem na Golgotę i jego śmierci na krzyżu. W niedzielę wierni gromadzą się na Gorzkich Żalach. Podczas nabożeństwa śpiewane są żałobne pieśni, upamiętniające kolejne etapy męki i śmierci Chrystusa.

Nabożeństwa pasyjne w naszym kościele będą według następującego porządku:

• Droga Krzyżowa w piątek o 16:30 w sobotę dla dzieci o 9:00.
• Droga Krzyżowa dla młodzieży w piątek po III i V niedzieli Wielkiego Postu o 19:00.
• Droga Krzyżowa w Targowisku w piątki o 16:30.
• Gorzkie Żale w każdą niedzielę o 15:15, a bezpośrednio po nich Msza święta.

„Nawróćcie się do Pana, Boga waszego! „ (Jl 2, 12-18)

Dziś w Środę Popielcową razem z całym Kościołem rozpoczynamy okres wielkopostnej pokuty.

Przez czterdzieści dni będziemy przygotowywać nasze serca na największe święta Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Zewnętrznym znakiem naszego wejścia na drogę pokuty i nawrócenia jest przyjęcie popiołu na nasze głowy.

Chcemy przez pokutę wrócić do naszego Boga, bo tylko dzięki Niemu stajemy się mocni i święci, i On jeden nadaje sens naszej ludzkiej egzystencji.

Zbliża się czas Wielkiego Postu. Najbliższa środa będzie już Środą Popielcową. Rozpocznie ona 40-dniowy czas pokuty przygotowujący do przeżycia świąt wielkanocnych.

Przygotowaniem do zbliżającego się czasu Wielkiego Postu jest doroczne 40-Godzinne Nabożeństwo. Jest to czas szczególnego czuwania przy Jezusie obecnym w Najświętszym Sakramencie.

Prośmy Chrystusa podczas tego nabożeństwa, by łaski które zlewa na nas poprzez swoją obecność w Eucharystii pomogły nam jak najowocniej przeżyć ten święty czas.

„Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, ...”. (Łk 6, 39-45)

Dziś Ewangelia stawia przed nami trudne zadanie. Tym zadaniem jest umiejętność upominania drugiego człowieka.

Dla niektórych ludzi nie stanowi to żadnego problemu, bo potrafią bez mrugnięcia okiem wytknąć komuś jego błędy. Dla większości jednak z nas upominanie innych jest niełatwym zadaniem. W chrześcijańskim upomnieniu potrzebna jest świadomość swoich słabości.

Bez pokory nie da się prawdziwie upominać drugiego człowieka. Moje upomnienie musi polegać na tym, że zanim zobaczę niedoskonałości innego najpierw widzę je w sobie.