„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.”/ Mt 28, 16-20/

W dzisiejszą niedzielę przeżywamy uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Wspominamy radosny dzień, w którym nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus wstąpił do nieba.

Wniebowstąpienie jest dopełnieniem tajemnicy zmartwychwstania. Pan Jezus powraca do Ojca, a uczniom nakazuje kontynuowania Jego misji. Ta dzisiejsza uroczystość przypomina nam, że nasza ojczyzna jest w niebie. Tam jest cel naszej pielgrzymki. Dlatego oderwijmy się dziś od ziemi, od wszystkich naszych codziennych spraw, pomyślmy o niebie. Pomyślmy, czy naszym życiem zasługujemy sobie na niebo?

Niech sprawowana Eucharystia umocni nas w wierze i dążeniu na spotkanie z Chrystusem w domu naszego Ojca.

„Nie zostawię was sierotami.”/J 14, 15-21/

Przybywamy na niedzielną Eucharystię lub łączymy się duchowo, aby dziękować za otrzymane dobrodziejstwa i prosić o potrzebne łaski na kolejny tydzień. Wierzymy, że się nie zawiedziemy. Sam Chrystus zapewnia nasz dzisiaj, że nie zostawi nas sierotami i rzeczywiście nieustanie doświadczamy Bożej łaskawości i Opatrzności.

To Pan Bóg posyła nam wspaniałych nauczycieli i życiowych przewodników. Do takich należał Święty Jan Paweł II, papież, jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych Polaków minionego stulecia.

Setna rocznica jego urodzin jest okazją, aby przywołać jego osobę i nauczanie oraz prosić, abyśmy mieli odwagę i siłę realizować je na co dzień.

„Niech się nie trwoży serce wasze.”/J 14, 1-12/

Dzisiejsza perykopa ewangeliczna łączy w jedno ostatnio komentowane teksty. Dokonajmy zatem raz jeszcze ich krótkiego podsumowania. Zbliża się czas odejścia Jezusa z tego świata, poprzedzony Jego męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Jezus gromadzi więc swoich uczniów, by przekazać im ostatnie pouczenia; zachęca ich do odwagi i wyzbycia się niepotrzebnego lęku.

Co prawda, On odchodzi, ale idzie do domu Ojca, aby przygotować im miejsce, a kiedy to uczyni, wróci i zabierze ich do siebie, aby i oni byli tam, gdzie On zamieszkuje na stałe.

Tylko On jest bezpieczną drogą wiodącą do domu Ojca; ktokolwiek chce tam dojść, musi iść z Jezusem. Tylko On również jest pełnym odzwierciedleniem swego Ojca; ktokolwiek chce Go poznać, musi przyjść do Jezusa. Tylko Jezus jest pośrednikiem między nami a Ojcem; wzywa nas zatem do wiary w Niego. Jeżeli nie na podstawie Jego słów, to przynajmniej na podstawie Jego czynów.

„Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości”. /J 10, 1-10/

Pan Jezus nazywa siebie Dobrym Pasterzem. Oczywiście nie owiec ale ludzi. Pan Jezus jak Dobry Pasterz gromadzi nas wokół siebie. On zna nas po imieniu, chce, byśmy słuchali Jego słów, bo pragnie prowadzić nas prosto do naszego Ojca w niebie.

Dzisiaj przeżywamy Niedzielę Dobrego Pasterza, która rozpoczyna w całym Kościele dni modlitw o powołania  do kapłaństwa i życia zakonnego. Kościół bardzo potrzebuje gorliwych i świętych kapłanów i osób konsekrowanych, oddanych Panu Bogu i ludziom.

Prośmy, by Pan Jezus poruszał serca młodych do swojej wyłącznej służby, by nie zabrakło tych, którzy będą głosić słowo Boże i udzielać sakramentów świętych.