„Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. /Łk 10,2/

Każdy z wierzących w Chrystusa jest odpowiedzialny za sprawę powołań do służby Bożej w Kościele. Pisał już o tym Sobór Watykański II, podkreślając, że „Obowiązek budzenia powołań ciąży na całej społeczności chrześcijańskiej, która winna spełniać go przede wszystkim przez życie w pełni chrześcijańskie” (Optatam totius, 2).

Świadomość tej odpowiedzialności jest dzisiaj tym bardziej konieczna ze względu na współczesne trudności w wyborze drogi życiowej. W takim kontekście społeczno-religijnym tym większego znaczenia nabiera wezwanie Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo (Łk 10,2).

Zastanówmy się więc dziś, jak wygląda nasza odpowiedzialność za powołania kapłańskie i zakonne.

„Będą patrzeć na tego, którego przebili” J 19,37.

Jak każdego roku tuż po zakończeniu Oktawy Bożego Ciała, przeżywamy w naszej parafii uroczystość patronalną, czyli Odpust Parafialny ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Św. Jan Ewangelista kończy opis męki i śmierci Chrystusa na Krzyżu : „Będą patrzeć na tego, którego przebili” J 19,37. W to przebite Serce na krzyżu wpatrujemy się w naszej Parafii i kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W Tym przebitym Sercu objawiła się w sposób szczególny miłość zbawcza i odkupieńcza. Złóżmy w nim nasze uwielbienie oraz dziękczynienie za Jego obecność w naszym życiu, za bezmiar miłości i łask, jakich od Niego doświadczamy.

Tegoroczna uroczystość odpustowa jest także okazją do dziękczynienia za 25 lat kapłaństwa naszego ks. Proboszcza.

„A wy, za kogo Mnie uważacie... ?” Łk 9,18-24

Wsłuchując się w dzisiejszą ewangelię warto uświadomić sobie, że pytanie: „ za kogo mnie uważacie..?”, skierowane niegdyś przez Chrystusa do Dwunastu, jest także skierowane do nas - do wszystkich, którzy twierdzą, że są uczniami Chrystusa.

To ważne , a zarazem ciągle aktualne pytanie przynagla nas, byśmy pomyśleli, kim jest dla nas Chrystus. Czy wystarczy nam odwagi, aby za św. Piotrem wyznać wiarę, że  uznajemy Jezusa "za Mesjasza Bożego.

Niech nasza wiara w Niego nie wyraża się w słownych deklaracjach, ale w dobrych czynach codziennego życia. Niech uczestnictwo w niedzielnej Mszy świętej, słuchanie słowa Bożego umocni w nas wiarę.

„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba”. /Aklamacja/

Kościół katolicki obchodzi dziś uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, popularnie nazywaną Bożym Ciałem.

Przeżywanie Eucharystii jest istotą wiary, gdyż potrzebujemy obecności Boga pośród nas. Tradycyjnie w tym dniu uczestniczymy wpierw we Mszy świętej, a następnie bierzemy udział w procesji do czterech ołtarzy, podczas której Jezus „zagrody nasze widzieć przychodzi”, i pragnie zobaczyć „jak się Jego dzieciom powodzi”. Innymi słowy, pragnie być z nami i pragnie być u nas.

Udział w procesji jest publicznym wyznaniem wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie